Seizoen, seizoen, wat ga je nu doen? (2) Two sjiesjensEr zijn mensen die nooit iets veranderen. Ze bestellen altijd hetzelfde in restaurants. Ze rijden hun hele leven hetzelfde merk auto of fiets. Ze drinken altijd hetzelfde biertje. Ik noem ze Pizza nummer 13 mensen, naar de buurvrouw. Altijd kwattre stazjone, nummer 13. Er zijn ook mensen die nooit twee keer hetzelfde willen. Ze eten nooit twee keer in hetzelfde restaurant. Ze proberen regelmatig een nieuw merk of model. Ze zeggen bij het afscheid van een appartement, hotelkamer of restaurant nooit tot ziens. Eerder dat het fijn of lekker was en het ga u verder goed. Ik zit er tussenin. Ik verander graag van spijs om de bekende reden. Maar wat ik nooit verander zijn de lichaamsverzorgers. De tandarts, de dokter en de kapper. Toch maak ik daar sinds 2009 af en toe een uitzondering op. We waren in San Francisco. Mijn haar waarschuwde al een tijdje dat er geknipt moest worden. Het gaat dan krullen, wordt sneller vet en laat opstandig zien dat ik drie kruinen heb. We liepen een straat met een hoge kappersdichtheid in. Op de hoek begon het met een haarjuwelier. Daar deed Chad iets moois voor $ 80 en vroeg Jock $ 90 voor something different. De baas, de beroemde haarkunstenaar Phuong , moest $ 130 vangen, ook omdat hij de baas was. Verderop werd het steeds goedkoper. En ook steeds Chinezer. De teksten op de muren werden Chinees, een schoolplein had net zo goed in Changzou kunnen liggen. Op een verbleekt groen spandoek boven een kapsalon stond in gouden letters ‘Golden Palace Hair Shop (Grand Opening!)’ Een vriendelijke kapster sprak me aan: ‘You want haircut? Come, come. Only 6 dollers.’ Dat wilde ik meemaken. Een man installeerde me in een stoel naast een Chinese dame, die zojuist iets ingewikkelds aan haar kapsel had laten doen en bij het weggaan wat extra dollers in de schortzak van de kapster stopte. ‘No, no’ –‘Yes, yes’ – ‘No, no’, etc. Terwijl Lidi op de achtergrond niet meer bijkomt, knipt de kapster voorzichtig en al vragend een mooi model in mijn haar, dat nu weer even ophoudt met zeuren. We kunnen goed met elkaar praten, zolang de zinnen niet langer dan vijf woorden zijn. Zo leer ik over de seizoenen in China en in San Francisco.
Een schat van een mens. Ik zou haar permanent als kapster nemen als ze wat dichterbij woonde. In alle seizoenen. En ik ga op vakantie vaker naar een kapper. Prijsvraag: Hoe heette je eerste kapper? Hoe lang ben je bij haar of hem gebleven? Het meest bijzondere antwoord wordt beloond met een speciale vermelding bij de volgende column. |
- Zomer 2023
- Home
- De Vier Seizoenen
- Poëzie & taal & natuurschetsen
- Ode aan de Egelantier
- Boekenplanken
- Naar de natuur: de Hondsroos, de Mispel, Stalkaars, Papaver, Stinkende Ballote
- De column(s) van Chris Coolsma
- Juli column: Tuinbroek
- Augustus column: Two sjiesjens
- September column: Canadese seizoenen
- Oktober column: De meest bezongen maand(en)
- November column: Een zomer met mijn favoriete dichter op een terras bij een huisje in Portugal
- December column: Gelukkig in de lantaarn van een oude watertoren
- Januari column: De ellende van de poëzie
- Februari column: Dubbelspiegel
- Maart column: Onze gedachten beperken
- April Column: Schrijfdwang is Engelenzang
- mei column: Een luie, hardnekkige hond
- juni column: Doel doet leven
- juli 2020; 2.1 De man met de pluizige hond
- augustus 2020; 2.2 Schuilplaats
- september 2020; 2.3 ‘Lit Casse-dos’
- oktober 2020; 2.4 Conchita
- november 2020; 2.5 De man met de pluizige hond (2)
- December 2020 2.6: Oerplekken
- Januari 2021 2.7: Laagjes
- februari 2021 2.8: Angstaanjagend Avontuur (1)
- maart 2021 2.9: Canadees Avontuur (2)
- april 2021 2.10: Zuidafrikaans avontuur
- Mei 2021: 2-11 Send in the clowns
- juni 2-12: Send in the clowns 2
- november-column 2021 3.5: Jeugdvriendje
- december 2021: 3-6 Twee gedroomde en opgetekende instrumenten: de tubastoel en de spreekmachine
- oktober-column 2021: 3-4 Majoor Bos
- januari 2022: 3-7 Zeg me wat ik zal zien
- Februari 2022: 3-8 De diplomaat
- maart 2022: 3-9 De Franse buitenvrouw (1)
- april 2022: 3.10 De Franse buitenvrouw (2)
- mei 2022: 3-11 Een dappere, jonge vrouw
- Al die dingen gebeuren… Gastcolumn van Bert
- Russische poëzie in de seizoenen
- Russische seizoenen; originelen & vertalingen
- Over de Egelantier
- De 4 seizoenen als metafoor
- Over ons
- Seizoenkamer Thijsse
- nazomer
- Zomer 2023
- Home
- De Vier Seizoenen
- Poëzie & taal & natuurschetsen
- Ode aan de Egelantier
- Boekenplanken
- Naar de natuur: de Hondsroos, de Mispel, Stalkaars, Papaver, Stinkende Ballote
- De column(s) van Chris Coolsma
- Juli column: Tuinbroek
- Augustus column: Two sjiesjens
- September column: Canadese seizoenen
- Oktober column: De meest bezongen maand(en)
- November column: Een zomer met mijn favoriete dichter op een terras bij een huisje in Portugal
- December column: Gelukkig in de lantaarn van een oude watertoren
- Januari column: De ellende van de poëzie
- Februari column: Dubbelspiegel
- Maart column: Onze gedachten beperken
- April Column: Schrijfdwang is Engelenzang
- mei column: Een luie, hardnekkige hond
- juni column: Doel doet leven
- juli 2020; 2.1 De man met de pluizige hond
- augustus 2020; 2.2 Schuilplaats
- september 2020; 2.3 ‘Lit Casse-dos’
- oktober 2020; 2.4 Conchita
- november 2020; 2.5 De man met de pluizige hond (2)
- December 2020 2.6: Oerplekken
- Januari 2021 2.7: Laagjes
- februari 2021 2.8: Angstaanjagend Avontuur (1)
- maart 2021 2.9: Canadees Avontuur (2)
- april 2021 2.10: Zuidafrikaans avontuur
- Mei 2021: 2-11 Send in the clowns
- juni 2-12: Send in the clowns 2
- november-column 2021 3.5: Jeugdvriendje
- december 2021: 3-6 Twee gedroomde en opgetekende instrumenten: de tubastoel en de spreekmachine
- oktober-column 2021: 3-4 Majoor Bos
- januari 2022: 3-7 Zeg me wat ik zal zien
- Februari 2022: 3-8 De diplomaat
- maart 2022: 3-9 De Franse buitenvrouw (1)
- april 2022: 3.10 De Franse buitenvrouw (2)
- mei 2022: 3-11 Een dappere, jonge vrouw
- Al die dingen gebeuren… Gastcolumn van Bert
- Russische poëzie in de seizoenen
- Russische seizoenen; originelen & vertalingen
- Over de Egelantier
- De 4 seizoenen als metafoor
- Over ons
- Seizoenkamer Thijsse
- nazomer
2 reacties
Mijn hele jeugd naar Kapper Kamsteeg in Hardinxveld gegaan. Een mysterieuze lange man met donker haar en een grote zwarte snor. Hij zou van “de mannenliefde zijn”. Doodeng om daar als jochie langs te gaan en ongetwijfeld een van de redenen dat mijn haar wat langer werd tijdens de pubertijd!
Gefeliciteerd, Cees, met een erg leuk en leerzaam antwoord. Het zal je niet verbazen dat je ook dit keer de prijs wint. Je wordt speciaal vermeld bij de oktobercolumn. Mijn eerste kapper heette van der Pijl. Ik ging met mijn vader mee als kleine jongen. De kapsalon lag achter een sigarenwinkel aan de Verlengde Slotlaan in Zeis, naast Apotheek van Zanten. Er stonden drie originele roodlederen, verstelbare kappersstoelen met hoofdsteun met wit papier voor de monumentale spiegelwand. Op de marmeren tafel stonden de flessen met Birkenwasser. Er hing een blauwe walm van sigarenrook. In de hoek van het vertrek was een luik waar de afgeknipte haren in werden gebezemd. Op het tafeltje lag uiteraard de Lach, een blad met schuine moppen en relatief ontklede dames. Als mijn haar geknipt was, deed de kapper er brillantine in, net als bij mijn vader.