EISEN VAN DE SEIZOENEN
van vrieskou naar brandende zon,
van windstil naar snerpende wind,
van regenbui naar droogte,
van inspanning naar liggen in het gras,
loom en bekaf,
van jouw natuur naar de natuur
leven op het platteland
***
HERBARIUM HERBOREN
Een ABC
Van bloemennamen
Alleen de taal al
noodt tot troost
Daarom, vooral, die aanblik
‘nature is alive’
Zoek en kijk
of je zult vinden
’t zij akelei
of dotterbloem
dan wel ’t strandkruid
of het zenegroen
Draag aan de oogst
der bloementaal
Een alfabetje
voor de zekerheid
Als sleutel, bloem
en ogentroost.
Herbarium herboren.
***
EEN ABC VAN BLOEMENNAMEN
Akelei Aquilegia vulgaris
Bosaardbei Fragaria vesca
Cichorei Cichorium intybus
Dotterbloem Caltha palustris
Echte koekoeksbloem Lychnis flos-cuculi
Egelantier Rosa rubiginosa
Freya Nobel
Fuchsia Fuchsia
Gaspeldoorn Ulex europaeus
Handekenskruid Orchis mascula
Iris (Gele lis) Iris pseudocorus
Jasmijn Jasminus officinalis
Kaasjeskruid Malva sylvestris
Lelietjes-van-dalen Convallaria
Muurbloem Cheiranthus cheiri
Myrthe Nobel
Narcis Narcissus poeticus
Ogentroost Euphrasia officinalis
Penningkruid Lysimachia nummularia
Reuzenviooltje Viola tricolor
Sleutelbloem Primula
Strandkruid Armeria maritima
Tuinmadeliefje Bellis perennis
Uienkruid Alliaria officinalis
Vogelwikke Vicia cracca
Wilde appel Malus sylvestris
Yf (Taxus) Taxus baccata
Yanthe Nobel
Zenegroen Ajuga reptans
***
DE POEZIETUIN
Wat zal nou eigenlijk
meer nodig zijn
dan het verwachten
van de geur
en vallend licht
door fluitenkruid
Nee, het kan
zonder meer
als ongeschreven poëzie
volstaat de natuur
Zichzelf beschouwend?
Seizoenen schrijven
er eigen regels mee
Een sneeuwklokje luidt
de winter uit
Krokusje begroet de narcis
Daar welen
fluitenkruid en koolzaad
De egelantier kleurt bloei
Geurend maaigras vult
de late avondzon
Wilgenpluis en elzenblad
dwarrelen met herfstkleur
naar de koude grond
waar vorst
Sneeuwwitje graag ontvangt
Dat is der naturen poëzie
Meer hoef en wil ik nie ….
Toelichting:
Bij ons huis, achter het (boeren)erf, is een mooi, door de egelantier omheind, stukje grond, dat ooit de naam poëzietuin kreeg.
Taal en letters spelen daar af en toe met ons en wie daar komt.
Maar het is vooral de natuur zelf die daar gedachten oproept, ombuigt en soms stilzet.
Ruimte voor poëzie dus.
Hans Nobel
***
Junglesonnet
Waarin de eikenprocessierups oprukt
In oude poëzie wordt er in gras
Gelegen, door een uister woud gezworven,
Gevreeën in de wei en onbedorven
Lyriek beleefd in ruisend struikgewas.
Daar moet je tegenwoordig dus enorm
Voor op de je hoede zijn, voor die natuur.
Processierupsen spuwen apenzuur.
Er schuilt gevaar in elke levensvorm.
‘En dan: wat is natuur nog in dit land?’
Schreef J.C. Bloem in argeloze tijden,
Toen musjes kwinkeleerden in een beuk.
Nu woekert wildernis in Nederland,
Vol dieren die je beter maar kunt mijden
En echt gevaar, zoals de kans op jeuk.
3 juli 2019; Ilja Leonard Pfeiffer
Gepubliceerd in NRC/Handelsblad
